Ey gönüller sultanı,
Derler Sana İplikçi Veli,
Rica-ül Gaipsin makamın Ali
Bir daha yetişir mi, bilmem senin gibi veli.
Çok sırlara vakıf ettin bizi,
Sen ki velayet burcunun güneşi,
Hazreti Pir bekliyor, karşılayacak seni,
Derler Sana İplikçi Veli.
Gaip âleminden verirdin haber,
Hep derdin rehberiniz olsun Hz. Peygamber,
Severdin Şah-ı Geylani’yi hep onunla olurdun beraber,
Kavuşacaksın Sultanım bize vermiştin haber.
Kimse kıymetini bilmedi yaşarken,
Kimi sana deli dedi; kimi de veli,
E işte koca sultan bu böyledir,
Sır aşikâr olunca yolcu yolunda gerekir.
Hep söylerdin; ben, Deli Mehmet,
Kimse anlamadı seni, bilmedi kıymet,
Gittin artık kavuştun yüce dostuna,
Kıyamet günü himmet et biz fakir dostuna.
Bu âlemde veliler gariptir,
Bilmezler ki; onlar, Rica-ül gaiptir,
Yüce Allah nazar eder onlara,
Varlıkları nimettir yaşayan kullara.
Hataları kırmadan söylerdin,
Nice kimselere hakikati öğrettin,
Severdin Ümmeti Muhammedî,
Dua ederdin bizlere her daim.
Gelirdik ziyaretine Karaman’dan Kozan-a,
Evladı Resul diye basardın bizi bağrına,
Derdin, evlat siz gelince geliyor Allah Resulü yanıma,
Ne olur sultanım bizden de, selam söyle O Yüce Dostuna.
Yüreğimi kapladı ince bir sızı,
Duyunca Baki Âlem-e hicretini,
Yarın mahşerde nazar edersin belki,
Unutma ey dost; bizleri İplikçi Veli
Seni anlatmaya yetmez ki kelam,
Götür Resule bu fakirden selam,
Cennette kavuştursun bizleri yüce Mevla’m,
Şeb-i Aru’sun kutlu olsun İplikçi Sultan….
Seyyid Muhammed Karaman’i 16.03.2016
