Kalbin Allah cc. ile Buluşması (Tasavvuf)

KALBİN ALLAH İLE BULUŞMASI (TASAVVUF)

            Kardeşlerim!

            Tasavvuf, Arapça bir kelime olup suf kelimesinden türemiştir. Bu yolda ilerlemeye gayret eden kimselere de Sufi denilmektedir. Sufi kelimesi hakkında çeşitli görüşler ortaya konmuştur. Fakat en doğrusu "yünden elbise giyen" manasıdır.[i] Çünkü yün elbise peygamberlerin sünnetidir ve sadelik, lüksten kaçınma gibi zühde dair manalar içerir.

            Tasavvufun kaynağı, Cibril hadisi diye bildiğimiz şu Hadis-i Şerifte geçen "İhsan" kavramıdır:

Abdullah b. Ömer'in, babası Hz. Ömer'den naklettiği bu hadise göre Cebrail (as) bir adam kılığında geldi ve sahabelerin de bulunduğu bir ortamda Peygamberimize İslam'dan, İmandan sorular sordu. Sorunun birisiyse İhsan'ın ne olduğuydu. Buna Allah Rasulu (s.a.v) şu şekilde cevap vermişti:

- "İhsan,  Allah'a O'nu görüyormuşsun gibi ibadet etmendir. Çünkü her ne kadar sen onu görmüyorsan da, o seni muhakkak görür" buyurdu. O zat:

- Doğru söyledin, buyurdular. [ii]

Muhteremler!

İşte tasavvuf her an Allah ile bulunmak manasına gelen İhsan'ı bütün hayatında uygulamaya koyan müminlerin yoludur.  Bu yolu devam ettiren okullara ise Tarikat adı verilmektedir.  Tasavvufu yani İhsan'ı yaşamanın manası Allahu tealanın şeriatını, Allah rasülünün sünnetini harfiyyen yerine getirmektir.[iii] İçinde bidatlerin, yöresel inançların, tarikat liderlerinin şahsi görüşlerinin bulunduğu bir tasavvuf, İhsan makamından uzaktır ve İslam ile alakası yoktur. Tasavvufun özünde yatan ahlaklar, takva, vera ve zühd anlayışıdır. Takva, Allah'ın bizden razı olacağı halde bulunmak, vera, günahlardan kaçınma, Allah'tan korkup gizli açık bütün günahları terk etmektir. Zühd ise dünyaya tenezzül etmeden yaşamanın adıdır. Evliyanın büyüklerinden Ebu'l-Leys Semerkandi Ks zühdü şöyle tarif eder;

Züdh üç yoldan olur,

1- Dünyayının geçici olduğunu bilip bırakmaktır

2- Edeple Allah'a hizmettir

3- Ahireti talep edip, hazırlanmaktır. [iv]

Ey Azizler!

Zühd deyince aklımıza başkalarına muhtaç olmak, ev, araba vs almamak, sefalet içinde yaşamak gelmemelidir. Elbette Müslümanın da helal yoldan olmak kaydıyla zengin olma hakkı vardır . Fakat  bu zenginlik kasada, kesede kalmalı; müminin kalbinde Allahu tealadan daha önce yer almamalıdır. Aksi halde zamanımızın putlarından olan paraya bir nevi tapılmış olup, Allah’tan ve O'nun zikrinden yüz çevirme manasına gelmiş olmaktadır. Mümin elindeki imkanı, Allah'ın dinine sarf edebilen kimsedir. Temel ihtiyaçlar karşılanıp, ailenin nafakası temin edildikten sonra, para depolamanın kimseye bir faydası olmayacağı gibi, ahirette de hesabının sorulacağı unutulmamalıdır.

Müminler!

            Tasavvufun gayesi, tevbe ile arınmak, zikir ile korunmak ve her an Allah ile bulunmaktır. Bu da Allah'ı çokça zikretmek, haramlardan kaçınmak ve ibadete sarılmakla olur. Allahu Teala bir ayette şöyle buyurmaktadır:

"- O halde siz beni zikredin ki ben de sizi zikredeyim. Bana şükredin, nankörlük etmeyin".[v]  Bu ayete göre kul, Allahı zikrederse; Allahu teala da o kulu cennetlikler arasında zikreder. Zikir, anmak demektir. Buna göre zikir; yeri geldiğinde Allah nidalarıyla yeri göğü inletmek, yeri geldiğinde ise, bir haramı terk ederek Allah'ın kulu olduğunu ispat etmektir. Kul, tevbe ettiği zaman Allah yolunda nefsimi feda ediyorum, ben Rabbimin rızasını kazanacağım demek istemektedir aslında.

Kardeşlerim!

            Tasavvufun bir diğer mühim gayesi ise kalp temizliğidir. Rabbimiz, Kur'an-ı Kerimde şöyle buyurur: "Muhakkak ki temizlenen, Allah'ı zikreden ve namaz kılan kurtuldu" .[vi]Buradaki temizlenmekten kasıt, manen yıkanmaktır. Yani tevbe etmek ve günaha dönmemeye gayret etmektir. Nefsin emrine uyan kalpler, küfür, şirk, şehevi arzular ve vesvese huylarıyla doludur.[vii]Kalp temizliği, kalpten Allah dışında ne varsa çıkarmaktır. Daha doğrusu, Allah ile aramıza giren her ne olursa olsun çıkarıp atmaktır. Eş, dost, akraba, mal, mülk vs hiç biri Allah'a kul olan bir yiğidin kalbinde Allah'tan evvel gelemez. O yiğit ki gerektiğinde uykusunu feda eder, gerektiğinde malını, canını her şeyini Allah yolunda feda eder ve Cenneti Ala'da Mus'ab Bin Umeyr, Hz Hasan ve Hüseyn, Ammar ibn-i Yasir (r.a) gibi Allah adamı şehitlerin komşusu olur. Hayır hayır kardeşler! Tasavvuf uyumaktan gözleri şişenlerin, cihad deyince, şeriat deyince korkanların, canını Allahu teladan daha fazla seven ödleklerin, korkakların yeri olamaz olamaz. Tarikatlar böylelerinin yeri olamaz. Tasavvuf, Allah'ın haramlarına karşı duruşuyla Hz. Ömer olmaktır, kafire karşı son derece yiğit olan Hz. Ali, İslamdan taviz verenlere karşı duruşuyla Hz. Ebu Bekir, edep, haya, iffet ve namus timsali Hz. Osman olmaktır. Bidatler karşısında İmam Rabbani, eşkiyaları İslam'la şereflendirmede ve nefsi Allah'a adamakta Gavsul Azam Seyyid Abdulkadir Geylani olmaktır.  

Müslümanlar!

Tasavvuf hakkında Pirimiz Abdulkadir Geylani (r.a) şöyle buyurmaktadır;

Tasavvuf; Allah'a karşı sadık olmak, insanlara karşı güzel ahlaklı olmaktır.[viii] Allah'a karşı sadık olmak, kulluk için geldiğimiz bu dünyada Allah'ın kanunlarını çiğnememek, haramlardan ve şüpheli şeylerden uzak durmaktır. İnsanlara karşı güzel ahlaklı olmak ise, şahsımıza yapılan eziyetlere tahammül etmek fakat Allah'ın çizdiği çizgiye hakaret edenlere ise muhalefet etmektir.

Kısacası Kardeşlerim!

Tasavvuf, Rabbimizin rızasıyla dolu bir hayattır, haramlardan kaçan ve Allah için koşturan her mümin birer sufidir.

Rabbimiz! Bize dünyada da ahirette de iyilik ver ve bizi cehennem azabından koru! (Bakara-201)

Muhyiddin İrfan el-Kadiri

12.12.2014