Rahman ve Rahim olan Hazreti Allah (cc) adıyla

Hamd, alemleri yoktan var eden, yüce Mevlamız Hazreti Allah (cc)a, Salat u Selam Efendimiz, Önderimiz, Komutanımız, Resullerin En Mükemmeli, Peygamberlerin En Efdali Hazreti Muhammed Mustafa (s.a.v.)’e, Selam O’nun tertemiz ehli beytine, ashabına, ahbabına ve tüm ümmetine.

Pek Aziz ve Muhterem kardeşlerim;

Uzun bir aradan sonra İrfan Meclisimizde ki sohbetlerimize  kaldığımız yerden Rabbimizin izni ile tekrar devam edeceğiz. Bize bu imkanı lutfeden yüce Mevlamıza hamdolsun.

Kıymetli Kardeşlerim,

Allah’ın Resulü (s.a.v.) Efendimiz bir gün, sabahın erken vaktinde Mescidi Nebevi’de oturuyordu. Sahabe efendilerimiz de etrafında toplanmışlardı.

Allah Resulü (s.a.v.) Efendimiz meclisinde bulunan ashabına hitaben şöyle bir sual etti:

-Bugün içinizden hanginiz oruçludur?

Hazreti Ebubekir (r.a.);

- Ben ya Resullallah dedi.

Allahın Resulü (s.a.v.) Bu sefer;

 -Bugün, hanginiz bir cenazeyi takip etti, diye sordu ?

Henüz sabahın erken vaktiydi, ashab şaşırmıştı .

Ama Hazreti Ebubekir (r.a.);

- Ben ya Resullah  diye cevap verdi.

Hazreti Peygamber (s.a.v.)  Efendimiz :

- Bugün sizden kim bir fakiri doyurdu, diye sorularına devam etti?

Yine bu soruya da Hazreti Ebubekir (r.a.):

- Ben Ey Allah’ın Resulü diye cevap verdi.

Efendimiz (s.a.v.)  yine ashabına tekrar sordu:

 - Bugün içinizden hanginiz bir hastayı ziyaret etti?

Bu soruya da yine Hazreti Ebubekir (r.a.);

- Ben diye cevap verdi.

Bütün sorulara Hz Ebubekir'in cevap vermesine sevinen Allah’ın Resulü (s.a.v.) Efendimiz  tebessüm ederek şöyle buyurdu:

"Bu hasletler kimde toplanırsa, işte o kimse cennete girer. (Müslim , Fezail-üs Sahabe 12)

Kıymetli kardeşlerim;

Bugün Ümmeti Muhammed'in; Efendimiz (s.a.v.) in ashabına sorduğu sorunun cevabını vermeye her zamankinden daha çok ihtiyacı var.

Bugün ümmmetin içerisine düştüğü sıkıntıların temelinde sünnete göre yaşamayışımızın sebep olduğunu görüyoruz. Neden derseniz; bu hadisi şerifimizde Efendimiz (s.a.v.)  bize; ümmetin kardeşlik binasını ayakta tutan, yani bu kardeşlik binasının taşlarını birbirine bağlayan çimentonun Hazreti Peygamber'in sorup, Hz Ebubekir'in   de cevap verdiği soru ve cevaplarda saklı olduğunu bilmeliyiz. Geliniz başlık başlık sualleri değerlendirelim ve konunun biz neresindeyiz, acaba bu ameli bizler işleyebiliyor muyuz? Bunu kendimize beraberce soralım.

1. Sual

Eskiden Ramazan'a  ve oruç tutana bir saygı gösterilirdi. Şimdi ise Ramazan'da bile oruç tutan müslümanlardan çekinmeyen, onların oruçlarına saygı duymayan, aleni yiyip içen insanlar türedi bu memlekette. Eskiden Ramazan gelince, işyerini kapatan açsa bile iş yerini gazete ile kapatan bir toplum vardı. Şimdi ise, bütün bunlar terk edildi. Allah'ın emrine saygı duymayan ruhsuz bir toplum haline geldik. Ramazan ayı ve oruca saygı terk edildi. Hatta oruç tutmayanlar oruç tutanlardan anlayış ve saygı bekler oldu.

2. Sual

Eskiden bir cenaze olduğu zaman herkes iştirak eder ve cenaze sahibinin acısını üzüntüsünü paylaşırlardı. Hatta komşusunun cenazesi var diye aleni gülmez, eğlenmez,  sevinç gösterisi olacak her şeyden kaçardı. Öyle ki evinde televizyon bile açılmazdı.

Şimdi ise cenazeye ancak çok yakın tanık olursa iştirak ediliyor. Üzüntü paylaşmak bir kenara; kabristanda gülmek, para hesabı yapmak, boş boş lakırdı etmek, sanki ölüye fayda sağlayacak gibi hararetle yapılmakta.

Bir de eskiden cenaze evine komşuları, yakınları yedi gün yemek götürürlerdi. Onlar üzüntülü, yemek yapamaz diye. Şimdi ise cenaze sahibi ölüsüne mi üzülsün, yoksa "başınız sağolsun" a gelen açları mı doyursun şaşırmış durumda.

Bir şairimiz bu konuyu şöyle özetlemiş:

Yemekte neyin nesi,
Acısı döşleri dağlarken,
Yemekte neyin nesi

Herkesi uyarmak gerek,
Ölene yanarken yürek,
Lüp lüp etli ekmek börek,
Yemekte neyin nesi,

Boş gelenek boş savurma,
Matemli karın doyurma,
Etli pilavlı kavurma,
Yemekte neyin nesi,

Garibim gördüğünü yazar,
Şarlatan hocalar kızar,
Daha kurumadan mezar,
Yemekte neyin nesi.