Berat Gecesi, Şaban ayının 14'ünü 15'ine bağlayan gecedir. Rahmet kapılarının açılıp, duâların kabul olacağı dört geceden biridir. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, bu gece çok ibâdet ve duâ ederdi. “Allahümmerzuknâ, kalben takıyyen mineşşirki beriyyen lâ kâfiren ve şakıyyen.” duâsını çok okurdu. Kur'ân-ı kerîm, Levhilmahfûz’a bu gece indi. Allahü teâlâ, ezelde, hiçbir şey yaratmadan önce, herşeyi takdîr etti, diledi. Bunlardan, bir yıl içinde olacak herşeyi, bu gece meleklere bildirir. Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki: Şaban’ın on beşinci (Berat) gecesi olunca, gecesini ibâdetle, gündüzünü de oruçla geçirin! O gece Allahü teâlâ buyurur ki: “Affedilmek isteyen yok mu, günahlarını affedeyim? Rızık isteyen yok mu, rızık vereyim? Derde müptelâ olan yok mu, sıhhat, afiyet vereyim? Ne isteyen varsa, istesin vereyim!” Bu hâl, imsak vaktine kadar devam eder. Bu gece göklerin kapıları açılır, melekler müminlere müjde verir, ibâdete teşvik ederler.

Bismillahirrahmanirrahim Allahın selamı hidayete tabi olanların üzerine olsun... Sevgili kardeşlerim; Bizleri Berat Kandiline, kurtuluş vesilesine ve yeniden diriliş vaktine eriştiren Yüce Rabbimize sonsuz hamd-ü senalar olsun. Onun Habibi Efendiler Efendisine sonsuz salât ve selam olsun. Hep birlikte 23 Haziran Pazarı Pazartesiye bağlayan gece Berat kandilini idrak edecek olmanın heyecan ve mutluluğunu gönlümüzün derinliklerine kadar yaşayacağız. Berat Kandili, pek çok güzelliğin yaşandığı, rahmet ve bağışlanma mevsimi Ramazan-ı şerife bir adım daha yaklaştığımızın habercisidir. Değerli Kardeşlerim;

Bismillahirrahmanirrahim Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla Pek aziz ve muhterem kardeşlerim; Bu haftaki sohbetimizde Allah'ımızın zikrinden gafil olanların kıyamette ki diriliş hallerinden bahsedeceğiz. Onların nasıl bir vaziyette diriltileceğini yüce kitabımız hazreti Kuran bize şu şekilde açıklıyor. “Onları kıyamet günü yüzleri üstü, kör, dilsiz ve sağır olarak haşredecegiz. Onların varacağı yer cehennemdir.” [1] Bir başka ayeti celile de ise Rabbimiz şöyle buyuruyor; “Kimde benim zikrimden yüz çevirirse, artık şüphesiz onun için dar bir geçim vardır. Ve kıyamet günü kör olarak haşr ederiz. O, Rabbim! Beni niçin kör olarak haşr ettin? Hal bu ki ben gören bir kimse idim der.”

Bismillahirrahmanirrahim Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla. Pek aziz ve muhterem kardeşlerim; Bizleri irfan meclisinde buluşturan yüce Allah’ımıza hamd olsun. Onun Habibi Efendiler Efendisine sonsuz Salât ve Selam olsun. Selam olsun âline, ashabına, ahbabına ve kıyamete kadar onun nurlu yolunda yolcu olan Muhammedi davanın gönül erleri siz ehli irfana. Kardeşlerim; Selmanı Farisi (r.a.) -Allah ondan razı olsun- ne zaman bir harabenin yanından geçse. Orada yaşayıp ölenleri anardı. Ve derdi ki: “Bu binayı yapanlar neredeler. Onlar bu evleri sevgililer gibi süslediler. Gül gibi açıldılar. Sonra yapraklarını döktüler ve sonunda da öldüler.” [1] Dedikten sonra oturur. Onlar için dua eder ve ağlardı. Sevgili kardeşlerim; Bu dünyada hepimiz misafiriz. Bir gün misafirliğimiz bitecek. Bu dünya misafir hanesinden ayrılacağız. Nasıl ki bizden öncekiler bu hanede eğlenip ve oyalanıp sonrada asıl yurda, yani baki âleme göç etmişlerse. Bizlerde aynı akıbet ile karşılaşacağız.

Abdulkadir Geylani (k.s.) buyuruyor; Ey Evladım; Allah, kendisini sevenleri dünya ile bir arada bırakmaz. Dünyanın onlara yapabileceği kötülüklerden bir an bile emin olmaz. Onları dünya ile de, kendisinden başka bir şey ile de asla bir arada bırakmaz. Daima Allah onlarladır, Onlar da Allah ile... Kalpleri ilelebet Onu zikreder. Hep Onun huzurundadırlar. Yalnız Ona yönelirler. Allah onların koruyucusudur, kendileriyle ünsiyet eder.