ŞEYH MUHAMMED ALİ ES-SABUNİ KİMDİR?
1930 yılında Suriye’nin ilim ve âlimler şehri olan Halep’te ilim ile meşhur bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası Halep şehrinin büyük âlimlerindendir. Şeyh Muhammed Ali es-Sâbûnî, Arapça ilimlerini, faraiz (miras) ilmini ve diğer dinî ilimleri babası Şeyh Cemil’den okudu. Diğer yandan Suriye’nin ileri gelen âlimlerinden dersler aldı.
Hocalarından bazıları şunlardır: Şeyh Muhammed Necip Sirâc, Şeyh Ahmed eş-Şemmâ’ Şeyh Muhammed Said el-İdlibî, Şeyh Rağıb et-Tabbâh, Şeyh Muhammed Necip Hiyata.
Şeyh Sâbûnî 1952 senesinde Ezher Üniversitesi, eş-Şerî’a fakültesini bitirdi. Daha sonra Şerî kadâ (yargı) bölümündeki tahassus eğitimini de tamamlayarak 1954 yılında Ezher’den mezun oldu ve el-Âlimiyye diplomasını almaya hak kazandı. el-Âlimiyye, o dönemin en yüksek ilmî kariyeri olup günümüzdeki doktoranın muadilidir. Daha sonra ülkesi Suriye’ye dönerek sekiz yıl sürecek olan tedris faaliyetlerinde bulundu.
Allah İçin Kardeş Olmak
Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla
Pek aziz ve muhterem kardeşlerim,
Bizleri bu mecliste bir araya getiren yüce Mevla’mıza sonsuz Hamd-u senalar olsun. Resullerin En Mükemmeli Olan Efendimiz (s.a.v.)’e sonsuz salat ve selam olsun.
Kardeşlerim,
İçerisinde bulunduğumuz asır, Müslümanların birbirlerini Allah için sevme asrı değildir. Müslümanlar birbirlerinde dünyalık bir çıkar varsa bir menfaat geleceğini biliyorsa ancak seviyor ve irtibat kuruyor. Oysa, yüce dinimiz İslam ve bu dinin Peygamberi Hazreti Muhammed Mustafa (s.a.v.) Efendimiz bize öyle tarif etmiyor. Şu anda bizim uyguladığımız uygulama Efendimiz (s.a.v.) ‘in bizden arzu ettiği, beklediği bir uygulama değildir. Onlar, bize en güzel kardeşlik örneğini sergileyerek, ser levha olmuşlardır. Efendimiz (s.a.v.) ve sahabeyi kiram hazratınin (r.a.) her birisinin ayrı bir kardeşlik hikâyesi ve örneği var. Bu örneklere baktığımız zaman bizim bu örneği hiç kendimize rehber edinmediğimiz karşımıza çıkıyor.
Davranışlarda Kitap ve Sünnete Uymalı
Rahman ve Rahim olan yüce Allah’ın adıyla
Pek aziz ve muhterem kardeşlerim,
Bizlere iman ve İslam nimetini lütfeden, Yüce Rabbimize sonsuz Hamd-u senalar olsun. Resullerin En Mükemmeli Olan, Efendimiz Hazreti Muhammed Mustafa (s.a.v.) ‘e sonsuz salat ve selam olsun.
Kıymetli kardeşlerim,
Bizler, manevi bir yolun yolcularıyız. Bu manevi yolda istikamet üzere yürüyebilmemiz için ise, bazı kural ve kaideler vardır. Bu kural ve kaidelere uyulduğu takdirde, kalbi selime ulaşabileceğimiz aşiklardır. Nasıl ki, ehliyeti olmadan yola çıkan bir kimsenin menziline varmadan kaza yapması veya trafik polisleri tarafından durdurulup, ceza kesiliyorsa; Kuran ve Sünnete uyulmadan yapılan hiçbir amelin de yüce Allah’ın yanında bir değeri yoktur. Onun için, ehli irfanın bu manevi yolda ki kılavuzu, yol göstericisi, Kuran ve Sünnettir.
Nefis Terbiyesinde Mürşidi Kamil Gereklidir
Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla
Pek Aziz ve muhterem kardeşlerim,
Bizleri bu mübarek Cuma gününde bir araya getiren, Yüce Rabbimize sonsuz Hamd-ü senalar olsun. Resullerin en mükemmeli, Efendimiz (s.a.v.)’ e, sonsuz salat ve selam olsun.
Kıymetli kardeşlerim,
Nasıl ki; bir bağın, bir bahçenin bakımı, intizamı, gelişimi için bir bahçıvana ihtiyaç varsa, gönül âlemimizin inkişafı için bir gönül eri olan mürşidi kâmile de ihtiyaç vardır.
Nasıl ki; bahçıvan bağı budar, toprağı işler, ilaçlar, ağaçların ve meyvelerin daha kaliteli olması için her türlü önlemi alırsa, bizim gönül âlemimizin gelişmesi için, her türlü kötü ahlaktan, huydan, nefsani hastalıktan arınmamız için, Allah’ın razı olacağı bir kul haline gelebilmemiz için Allah’ın veli kullarının bağında fidan olmalıyız. Kendimizi onların manevi tedavisine teslim etmeliyiz. Zira, Sahabe-i Kiram Efendilerimiz, Allah Resulü (s.a.v.) Efendimizin terbiyesinde,O’nun (sav), bahçe-i Gülistanında yetişip, birer gül olmuşlar ve “Benim ashabım gökte ki yıldızlar gibidir hangisine uyarsanız Allah’a ulaşırsınız” 1hitabına muhatap olmuşlar.Biz de o Bahçe-i Gülistanda gül olmaya talip isek, o vakit pirimizin (k.s.) şu sözlerine bir kulak verelim;
Rahman ve rahim olan yüce Allah’ın adıyla
Pek aziz ve muhterem kardeşlerim,
Kıymetli kardeşlerim;
Hazreti Ömer (r.a.) ‘ın halife olduğu günlerdi.
Bir gün Hazreti Ömer’in oğlu Abdullah mektepten, eve iki gözü iki çeşme ağlayarak döndü. Babası müminlerin emiri Hazreti Ömer (r.a.) “niye ağlıyorsun, oğlum?” sorunca, Abdullah şöyle cevap verdi; “Babacığım, arkadaşlar üzerimde ki elbisenin yamalarını saydılar, üstelikte koskoca bir halife oğluna bakın, nasıl sefil geziyor, diye benimle alay ettiler.”
