Bismillahirrahmanirrahim... Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla... Sevgili peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor ki; “Ey ashabım cennet bahçelerini bulunuz o bahçelerden istifade ediniz.” Ashap: “Cennet bahçesi neresidir ey Allah’ın Rasulü.” diye sordular. Allah Rasulü şöyle cevap verdi: “Allah’ın anıldığı sohbet ve zikir meclislerdir.”[1] Bir başka hadisi şerifimizde ise Allah Rasulü (s.a.v.) Efendimiz şöyle buyurdular; “Bir topluluk oturur da Allah Teala yı zikrederse, muhakkak onların etrafını melekler sarar, onları ilahi rahmet kaplar, üzerlerine sekinet iner, Allahu Teala onları huzurunda ki melekleri yanında anar.” [2] Bir defasında Efendimiz (s.a.v.) zikir için toplanan bir halkaya uğradı ve şöyle buyurdu; “Ümmetim içinde benim kendileriyle birlikte oturmamı emrettiği kimseleri yaratan Allah’a hamd olsun.” [3]

Bismillahirrahmanirrahim... Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla.. Pek aziz ve muhterem kardeşlerim; Geçen hafta ki sohbetimizde kısaca kalbi selime ulaşmanın öneminden bahsetmiştik. Bu hafta kaldığımız yerden devam edeceğiz. Evet, bir ehli irfan için kalbi selim hayati önem arz etmektedir. Kalbi selime ulaşmış bir kalp ile ulaşmamış bir kalbin misali, ağma ile gözü açık arasındaki fark ne ise oda öyledir. Bir ehli irfan kalbi selime ulaşmanın bütün yollarını aramalı ve bir “gönül doktorunda” tedavi olmalıdır. Yüce Rabbimize ne kadar şükretsek azdır. Bizleri Hazreti Gavsul A’zam’a evlat yapmış. Gözümüzü onun gönül dünyasına açmışız. Bu büyük bir nimettir. Kıymetini bilmek lazımdır. Neden derseniz. Bu soruya bir yaşanmış hatıra ile cevap verelim.

Bismillahirrahmanirrahim Rahman ve rahim olan yüce Allah’ın adıyla.. Pek aziz ve muhterem kardeşlerim; Bir damla nutfeden halk edilen insan oğlunun hayat serüveni, dünyaya geldiği günden itibaren başlayıp, öldüğü güne kadar devam eder. Bu hayat serüveni içerisinde kalbini Allah’ın zikri ile temizlemiş, yani kalbi selime ulaşmış ise, o kul artık bahtiyardır. Dünya ve ahiret huzurunu ve mutluluğunu elde etmiştir. Fakat bu kalb-i selime erişmek, kalbi Allah’ın zikri ile temizlemek sanıldığı kadar kolay değildir. Bu bir yetişme ve olgunlaşma sürecidir. Hani Hazreti Mevlana'nın(ks) dediği gibi “Hamdım, piştim, yandım” [1]

Bismillahirrahmanirrahim... Pek aziz ve muhterem kardeşlerim, Sözlerime başlamadan önce tüm kardeşlerimizin Ramazan-ı şerifinizi tebrik ediyorum. Sevgili kardeşlerim; Rabbimize ne kadar şükür etsek, hamd etsek azdır. Zira bizleri iki büyük nimetle şereflendirmiş; Birincisi, yüce dinimiz İslam, diğeri ise, âlemleri hatırına halk ettiği Sultanı Kibriya'mız Hazreti Muhammed Mustafa (s.a.v.) Efendimizin ümmeti olmakla. Bizler, bu iki nimetin şükrünü eda etmek için ömrümüz boyunca şükretsek yine karşılığını ödemiş olmayız. Şöyle ki; Bize lütfedilen bu büyük nimet olan İslam’ın temeli sevgi, kardeşlik, birlik, ülfet ve paylaşma esasıdır. Yüce Kitabımız, bizlere her daim birlik ve beraberliğimizi korumamızı emretmektedir. Hazreti Peygamber (s.a.v.) Efendimiz ise hadisi şeriflerinde bu konu üzerinde önemle durmuş ve ümmetin birliğini, kardeşliğini ve ülfetini bozacak her türlü hareketi ve davranışı yasaklamış, fitneden, ayrımcılıktan ve bozgunculuktan kaçınmamızı bize emretmiştir.

Bismillahirrahmanirrahim... Kıymetli kardeşlerim, Bu hafta ki sohbetimizde Sultanımız Seyyid Şerif Ebu Muhammed Abdulkadir Geylani (k.s.) Hazretlerinin bir sohbetine yer vereceğiz. Rabbim bizleri bu sohbetten layıkı ile istifade edenlerden eylesin.. Sultanımız buyurdular: “Ey hakikat yolcusu! Şu dünyada ebediyen kalmak ve burada zevk-u safa sürmek için yaratılmadın. Sen bu diyarda ilâhî bir imtihan devresi içinde bulunuyorsun. “Lâ ilahe illâ’llah Muhammeden resûlüllah” kelimesiyle yetinip Allah’a olan ibâdet ve taati hakkıyle yapmıyorsun. Halbuki bu kelimenin asıl delâlet ettiği şeyleri yapmadıkça mücerred lafız sana fayda vermez. Çünkü imân söz ve amelden ibarettir. Günahlara dalıp bir takım kaymalar neticesinde Hakk’a muhalefet ederek yolunu kaybeder ve bunda ısrar edecek olursan, aynı zamanda namaz, oruç, sadaka ve benzeri şeyleri terk etme zevki içinde bulunursan, kuru bir imânın – meyvesi olmadığı için - faydası olmaz ve kabule şayân değildir.